Specyfikacja stali rózni sie dla poszczególnych krajów i moze byc oparta na róznych kryteriach, wiekszosc z nich jest okreslona w odniesieniu do skladu chemicznego stali.
Dla doswiadczonego inzyniera,sklad wskazuje na obróbke cieplna, które moga byc podane do stali i odpowiednich wlasciwosciach mechanicznych do uzyskania. Alternatywne kryteria oparte na wlasnosci mechaniczne lub hartownosc sa równiez wykorzystywane do okreslania stali.
Termin “Specyfikacja Stali” jest bardzo czesto scisle zwiazany z normami i byl uzywany zamiennie, choc ich znaczenie nie jest to identyczne. Dlatego tez niemiecka specyfikacja stali czesto zaczyna sie od liter DIN, japonska od JIS, miedzynarodowa od ISO etc.
Najczesciej stosowane standardowe specyfikacje stali w Stanach Zjednoczonych sa publikowane przez ASTM. Specyfikacje te stanowia konsensus dokonany miedzy producentami, wytwórcami i uzytkownikami wyrobów hutniczych. W wielu przypadkach, wymiary, tolerancje, limity i ograniczenia w specyfikacji ASTM sa takie same, jak w odpowiednich pozycjach standardowych praktykowanych w podrecznikach hutniczych AISI.
Wiele specyfikacji ASTM zostalo przyjetych przez American Society of Mechanical Engineers (ASME) z drobnymi zmianami lub bez nich. ASME wykorzystuje prefiks S od specyfikacji ASTM, np., ASME SA 213 i ASTM 213 sa takie same. Oznaczenia SAE / AISI dla skladów chemicznych wegla i stali stopowych sa czasem zawarte w specyfikacji ASTM dla pretów, drutów, i wlewków do kucia. Niektóre specyfikacje ASTM dla produktów z blachy zawieraja oznaczenia skladu chemicznego SAE-AISI.
EN (Euronorom) jest zharmonizowanym system dla krajów europejskich. Mimo, ze jest akceptowane i skutecznie stosowany we wszystkich krajach europejskich, a "przestarzale" systemy krajowe, takich jak niemiecki DIN, brytyjskiej BS, francuskiej AFNOR i wloskiego UNI moga byc czesto uzywane w wielu dokumentach.
Normy DIN sa opracowywane przez Deutsches Institut w Normung w Niemczech. Wszystkie stalowe niemieckie normy i specyfikacje sa reprezentowane przez litery DIN a oznaczone alfanumerycznie lub numerycznie. Przyklady: DIN 40NiCrMo66 lub 1,6565 jest stala Ni-Cr-Mo, która zawiera 0.35-0.45% C, 0.9-1.4% Cr, 0,5-0,7% Mn, 0,2-0,3% Mo, 1,4-1,7% Ni, 0,035%S; DIN 17200 / 1.1149 lub DIN 17200 CM22 jest stala weglowa zawierajaca 0,17-0.245C, 0,3-0,6%Mn, 0.02-0.035%S i 0,4% max Si.
JIS sa opracowywane przez Japanese Industrial Standards Committee (JISC) w Tokio. Specyfikacje zaczynaja sie od przedrostka JIS, a nastepnie litera G dla wegla i stali niskostopowych. Przyklady: JIS G3445 STKM11A jest stal niskoweglowa rurowa zawierajaca 0,12%C, 0,35%Si, 0,60%Mn, 0,04%P, 0,04%S, JIS G4403 SKH2 (AISI T1Grade) jest wolframowa szybkotnaca stala narzedziowa zawierajaca 0,73 -0,83%C, 3.8-4.5%Cr, 0,4%Mn, 0,4%Si, 0,8-1,2%V i 17-19%W.
Baza danych Total Materia łączy globalne właściwości metali w jedną zintegrowaną bazę danych z możliwością przeszukiwania. Szybki i łatwy dostęp do wlasciwosci mechanicznych, skladu chemicznego, tabel porównawczych i innych informacji zapewnia użytkownikom niespotykane wcześniej bogactwo informacji. Kliknij przycisk poniżej, aby przetestować bazę danych Total Materia.